Acıları ilk günkü gibi tazeliğini koruyor!

Diyarbakır’da 8 Ocak 2003’te 75 kiÅŸinin ölümü ve 5 kiÅŸinin yaralanmasıyla sonuçlanan uçak kazasının acısı, ilk günkü gibi tazeliÄŸini koruyor.

Ä°stanbul-Diyarbakır seferini yapan THY RJ-100 tipi TK 634 sefer sayılı uçak, 8 Ocak 2003’te Ä°stanbul’dan havalandıktan sonra Diyarbakır’da pist yakınlarında düşerek 3 parçaya ayrıldı. Parçalarının 800 metrekareye dağıldığı uçakta, 75 kiÅŸi hayatını kaybetti. Bu kazadan sadece 5 kiÅŸi yaralı olarak kurtuldu. Hayatını kaybeden yolcuların ve mürettebatın yakınları acılarını unutmaya çalışırken, kazada yaralı kurtulanlar da aradan geçen 15 yıla raÄŸmen halen kazanın üzüntüsünü ve ÅŸokunu yaşıyor.

15 YIL ÖNCE YAŞADIĞIM KAZAYI UNUTAMAM!

Kazadan yaralı olarak kurtulan 5 kiÅŸiden olan ve Diyarbakır’da ticaretle uÄŸraÅŸan 43 yaşındaki Celal Tokmak, 15 yıl önce yaÅŸadığı kazada yaÅŸadıklarını asla unutulamayacağını söyledi. Diyarbakır’dan esnaf arkadaÅŸlarıyla alışveriÅŸ yapmak için Ä°stanbul’a gittiklerini, dönüş biletlerini alıp uçaÄŸa bindiklerini anımsatan Tokmak, “AkÅŸam saatlerinde Diyarbakır’da uçak düştü. Havada bir infilak falan olmadı ama basınç vardı. Basıncın ardından kendimizi yerde bulduk.” dedi. Uçakta 17B numaralı koltukta oturduÄŸunu, camdan aÅŸağı baktığında ışıkları gördüğünü fakat havanın sisli olduÄŸunu anlatan Tokmak, uçağın piste varmadan düştüğünü belirtti.

UÇAĞIN DÜŞMESİ İLE PATLAMA SESLERİ GELDİ

Uçağın düşmesinin ardından patlama sesleri ile kendine geldiÄŸini anlatan Tokmak, şöyle devam etti:  “Patlama sesleri geliyordu. Kendime biraz geldiÄŸimde ÅŸuurum yarım yamalaktı. O esnada etrafı görüyordum ama hayal gibiydi. Biraz yürüdükten sonra bir bayan arkadaşı gördüm. Aliye hanım o da benim gibi kazazedeydi. Işıklara doÄŸru kaçalım birileri bizi görür dedik. Havaalanında düştüğümüzü bilmiyorduk. Birkaç metre daha gittikten sonra Hataylı olan Murat ile karşılaÅŸtık. O da ‘hanımım ile çocuÄŸum yok’ dedi.”

“BÄ°R GÃœN SONRA GAZETEDE GÖRDÃœM”

Biraz yürüdükten sonra askerlerin kendilerini karşıladığını ve hastaneye kaldırıldıklarını anlatan Tokmak, kendisiyle seyahat eden arkadaÅŸlarını sorduÄŸunu, onların iyi olduÄŸunu söylediklerini kaydetti. “En kötü olan biziz sandık. Yüzümde, ellerimde, kafa kısmımda yanıklar vardı, bir de sırtımdan yaralanmıştım. O esnada acıyı hissetmiyordum. Hastanede farkına vardım. Ne olduÄŸunu sorduÄŸumda söylemediler. Bir gün sonra gazetede gördüm 75 insanın vefat ettiÄŸini.” ifadelerini kullanan Tokmak, o günün hatıralarında ve rüyalarında taze olduÄŸunu dile getirdi.

Tokmak, şöyle konuÅŸtu:  “Çünkü gözümüzün önünde insanlar öldü. Bayanların ve çocukların sesleri, çığlıkları geliyordu. AteÅŸ düştüğü yeri yakar. Allah ölenlerin yakınlarına sabır versin. Tamam hayattayız ama mümkün deÄŸil unutulması. Bir uçağı gördüğümde, silah sesi duyduÄŸumda ciddi anlamda sıkıntı geliyor. Mümkün deÄŸil unutmam hala rüyada bile görüyorum. Canlı canlı yaÅŸadığım ve derin izler kaldığı için uçakla ya da kazayla ilgili bir muhabbet açıldığında yüreÄŸimde, beynimde, kalbimde hüzün oluyor çünkü samimi arkadaÅŸlarımı yitirdim.”

KAZAYI ATLATMAK MÜMKÜN DEĞİL!

Bunu atlatmanın mümkün olmadığını fakat üzerindeki baskıyı yenmek için sürekli mücadele ettiÄŸini belirten Tokmak, “Sonrasında Ankara aktarmalı uçuÅŸlar yaptım Ä°stanbul’a ailemden habersiz. Ä°lk etapta kimsenin duymasını istemiyordum. Bunu atlatabilmek için uçuÅŸ saatlerinden bir kaç saat önce geldim. Sıkıntılar tabii ki yaşıyorum ve unutulması mümkün de deÄŸil. Bazen kafama esince havaalanının etrafına geliyorum.” diye konuÅŸtu. (AA)