Güneydoğu Anadolu Bölgesinden Batı illerine ailece gidip çalışmak zorunda olan mevsimlik işçilerin çileli yolculuğu başladı.
Ekmek paralarını kazanmak için yüzlerce kilometre uzaklardaki şehirlere ailece girerek çalışmak zorunda kalan mevsimlik tarım işçileri, bulundukları yerde her çadırda ortalama 8-10 kişilik aileler barınırken elektrik, temiz su, banyo ve tuvalet gibi konularda büyük sıkıntılar yaşıyorlar.
Yaklaşık 20 yıldır ailesiyle Şanlıurfa’nın Hilvan ilçesinden yüzlerce kilometre uzaklardaki şehirlere giderek ekmek parası kazanmaya çalıştığını söyleyen tarım işçisi Hasan Söylemez, şartlarının iyileştirilmesini istedi. Söylemez, “20 senedir bu işe gidiyorum. Şu anda Adana’ya soğan işinde çalışmaya gidiyoruz. Hava yağmurlu burada iş olmadığı için Adana, Ankara ve Kayseri’ye gidiyoruz. Çocuklarınızı okuldan çıkarmayın diyorlar 12 yaşında bir çocuğum var onu nerde bırakıp gideceğim, nasıl okutacağım mecburen kapıyı kapatıp işe gidiyoruz. Benim ne bir maaşım ne de bir mülküm var. Nasıl geçineceğim, burada iş imkânı yok. Yevmiye 30 lira diyorlar onun parasını da bir sene alamıyoruz. Yaklaşık iki ay dışarda kalıyoruz. Bize bir çözüm bulunursa bu şekilde dışarı çıkıp çalışmaya gitmeyeceğiz. Çözüm bulunmazsa halimiz böyle devam edecek. Bizde kendi evimizde çocuklarımızla birlikte oturmak isteriz. Şimdi gidip bir bez çadırın altında kalacağız.” diye konuştu.
“HER SENE YAKLAŞIK BİN 500 KİLOMETRE YOL KAT EDİYORUZ”
Bölgede iş imkanı olmadığı için farklı bölgelere gitmek zorunda kaldıklarını söyleyen vatandaşlardan Mehmet Şefkatlı, “14 senedir bu işi yapıyoruz, 7 nüfusumuz var. Evimizi toplayıp Adana’ya çalışmaya gidiyoruz bu bundan memnun değiliz. Her sene yaklaşık bin 500 kilometre yol kat ediyoruz. Hilvan’da fabrika olursa gençlerimiz çalışır ve bizimde uzak yerlere gidip çalışmamıza gerek kalmaz. Burada hiç iş imkânı yok, tarım arazileri var ama o da ürünleri biçerler ile yaptıkları için fazla bir iş yok. Sadece mercimek işi var o da kısa sürüyor. Evimize bir maaş gelirse perişan olmayız, Çukurova’ya gidip çalışmamıza gerek kalmaz. Gittiğimiz yerde birçok zorluk ile karşılaşıyoruz. Ayrıca paralarımızı alamıyoruz. Sadece yol ücretimizi veriyorlar kalanı uzun süre çek yazıp tarih veriyorlar.” ifadelerini kullandı.
“DEVLET BU SORUNA ÇÖZÜM BULACAK GÜÇTEDİR”
Devletin bu sorunu çözebilecek güçte olduğunu ifade eden Şerif Cibek adlı vatandaş, “Mevsimlik tarım işinde yaklaşık 5 senedir çalışıyoruz. Okulların bitimine 45 günü kala çocuklarımı okuldan alıp işe gidiyorum. Devletin bize yardımcı olması lazım, bunu istiyoruz. Burada iş imkânı yok olsa benim oralarda ne işim var kendi memleketimde çalışırdım. Gittiğimiz yerde de evde yok su, ekmek, yağmur, çamur gibi birçok sorunumuz oluyor. Devletin bu sorunu çözmeye gücü var. Genelde Batı tarafından kimse buraya çalışmaya gelmiyor hep biz buradan oraya çalışmaya gidiyoruz.” dedi
Genelde Güneydoğu illerinden vatandaşların Batı illerine gidip çalışmak zorunda kaldığını ve bunun sebebinin de iş alanlarının olmadığından kaynaklandığını söyleyen Osman İstek ise şöyle konuştu: “Biz 6 kişiyiz, 5 senedir Adana ve Ankara’ya gidiyoruz. Güneydoğu Bölgesine yeterince yatırım yapmıyorlar yapsalar burada ki vatandaşlarımız oraya işe gitmezler. Okul tatiline iki ay var ama mecburen çocukları alıp işe götürmek zorundayız. Ayrıca okul açıldıktan 45 gün sonrada okula başlıyorlar. Burada iş yatırımları olsa kimse Eskişehir, Ankara gibi yerlere gidip çalışmak zorunda kalmaz. Neden oradakiler buraya gelip çalışmıyorlar. Çünkü orada yatırımlar var. Şu anda havalar yağmurlu aldığımız erzaklar, yataklar ıslanabilir veya üç gün yağmur altında da kalabilir. Çoluk çocuğumuz ile birlikte mecburen işe gidiyoruz.” (İLKHA)
